Tα τελευταία πέντε χρόνια η κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη επιδεινώθηκε(!). Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το 60% των ειδών και το 77% των ενδιαιτημάτων (δηλαδή το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζει και αναπαράγεται ένα είδος, ένας πληθυσμός ή μια βιοκοινότητα) παρουσιάζει εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες διατήρησης…

Σύμφωνα με την έκθεση «Το ευρωπαϊκό περιβάλλον: Κατάσταση και προοπτικές 2020 (SOER)», η Ευρώπη αποτυγχάνει να αποτρέψει την καταστροφή της φύσης. Οι πιο έντονες μειώσεις καταγράφονται στα πουλιά των αγροοικοσυστημάτων (σε ποσοστό 32%) και στις πεταλούδες των λιβαδιών (σε ποσοστό 39%).

Όπως τονίζουν οι συντάκτες της έκθεσης «ο αντίκτυπος του ανησυχητικού αριθμού απώλειας της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη είναι τόσο καταστροφικός όσο και η κλιματική αλλαγή». Τα ζώα, τα έντομα, τα φυτά και τα ενδιαιτήματα που προστατεύονται βάσει της Οδηγίας για τους Οικοτόπους της ΕΕ παρουσιάζουν, όπως προαναφέρθηκε, εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες διατήρησης.

Περιβαλλοντικές προκλήσεις

Στην έκθεση, η οποία συντάσσεται κάθε πέντε χρόνια, επισημαίνεται χαρακτηριστικά πως η Ευρώπη αντιμετωπίζει κατεπείγουσες περιβαλλοντικές προκλήσεις «πρωτοφανούς κλίμακας», ενώ δείχνει ότι η συνολική κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη έχει επιδεινωθεί, με τη βιοποικιλότητα να υφίσταται το μεγαλύτερο πλήγμα.

Από τους 13 στόχους που έχουν τεθεί για το 2020 υπάρχει, κατά τους επιστήμονες, η πιθανότητα να επιτευχθούν μόλις δύο: ο καθορισμός θαλάσσιων και χερσαίων προστατευόμενων ζωνών.

Κατά τους ειδικούς, οι μακροχρόνιες τάσεις των τελευταίων 25 χρόνων έχουν δείξει ότι οι πληθυσμοί των πουλιών, και ιδιαίτερα των πουλιών των αγροικοσυστημάτων, έχουν υποστεί σημαντικές μειώσεις και δεν παρουσιάζουν σημεία ανάκαμψης.

«Οι μακροχρόνιες τάσεις στους πληθυσμούς πουλιών των αγροτικών εκτάσεων, των δασών και όλων των διαδεδομένων ειδών καταδεικνύουν ότι η βιοποικιλότητα της Ευρώπης έχει υποβαθμιστεί σημαντικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στην απώλεια, τον κατακερματισμό και την υποβάθμιση φυσικών και ημιφυσικών οικοσυστημάτων, κυρίως εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην έκθεση.

Οι αιτίες των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη είναι … ριζωμένες σε παγκόσμιες εξελίξεις που εκτείνονται δεκαετίες πίσω. Από το 1950 ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει τριπλασιαστεί φθάνοντας τα 7,5 δισεκατομμύρια, ο αριθμός των κατοίκων στις πόλεις έχει τετραπλασιαστεί υπερβαίνοντας τα 4 δισεκατομμύρια, η οικονομικά παραγωγή έχει αυξηθεί κατά 12 φορές, ενώ στο ίδιο ποσοστό έχει αυξηθεί και η χρήση αζωτούχων, φωσφορικών και καλιούχων λιπασμάτων. Την ίδια ώρα, η χρήση πρωτογενούς ενέργειας έχει αυξηθεί κατά πέντε φορές.

Και σε ό,τι αφορά το μέλλον, οι παγκόσμιες αυτές εξελίξεις αναμένεται να συνεχίσουν να εντείνουν τις πιέσεις για το περιβάλλον. Ο παγκόσμιος πληθυσμός υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί – τουλάχιστον – κατά 1/3 φθάνοντας τα 10 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050, ενώ η χρήση των πόρων – σε παγκόσμια κλίμακα – θα μπορούσε να διπλασιαστεί μέχρι το 2060, με τη ζήτηση για νερό να αυξάνεται κατά 55% εως το 2050 και την αύξηση της ζήτησης για ενέργεια να φθάνει το 30% το 2040.

Οπως επισημαίνεται στην έκθεση – και οι πιο πρόσφατες τάσεις – είναι λιγότερο θετικές. Για παράδειγμα, η τελική ζήτηση ενέργειας έχει ουσιαστικά αυξηθεί από το 2014 και, εάν αυτό συνεχιστεί, ενδέχεται να μην επιτευχθεί ο στόχος της ΕΕ σε ό,τι αφορά την ενεργειακή αποδοτικότητα μέχρι το 2020. Οι επιβλαβείς εκπομπές από τις μεταφορές και τη γεωργία έχουν αυξηθεί και η παραγωγή και κατανάλωση επικίνδυνων χημικών έχουν παραμείνει στα ίδια επίπεδα.

Δείκτες βιοποικιλότητας

«Τα πουλιά αποτελούν εξαιρετικούς δείκτες βιοποικιλότητας και της υγείας των οικοσυστημάτων, καθώς η παρουσία τους συνδέεται με την παρουσία άλλων ειδών πανίδας και χλωρίδας, ενώ η μείωση των πληθυσμών τους συνδέεται άμεσα με τις απειλές που υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, η Ρούλα Τρίγκου, συντονίστρια Ενημέρωσης Δράσεων Διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας (σ.σ.: η περιβαλλοντική οργάνωση κοινοποίησε την προαναφερόμενη έρευνα).

Στην Ελλάδα (με βάση τους δείκτες που παράγει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και περιλαμβάνονται στην Εκθεση Κατάστασης Περιβάλλοντος 2018 του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος & Αειφόρου Ανάπτυξης ΕΚΠΑΑ), για την περίοδο 2007-2016 ο πληθυσμός των κοινών πουλιών (όπως είναι για παράδειγμα η πετροπέρδικα, η καρδερίνα) παρουσιάζει μείωση της τάξης του 19,81%, ο πληθυσμός των αγροτικών πουλιών (όπως είναι ο τσαλαπετεινός, η γαλιάντρα, ο λευκός πελαργός, το τρυγόνι) καταγράφει μια ελαφρά πτώση της τάξης του 2,6%, ενώ εκείνων των δασικών (γαλαζοπαπαδίτσα, σταχτομυγοχάφτης, δενδροτσοπανάκος) εμφανίζει μια απότομη μείωση κατά 38,15%.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ

Tα τελευταία πέντε χρόνια η κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη επιδεινώθηκε(!). Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το 60% των ειδών και το 77% των ενδιαιτημάτων (δηλαδή το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζει και αναπαράγεται ένα είδος, ένας πληθυσμός ή μια βιοκοινότητα) παρουσιάζει εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες διατήρησης…

Σύμφωνα με την έκθεση «Το ευρωπαϊκό περιβάλλον: Κατάσταση και προοπτικές 2020 (SOER)», η Ευρώπη αποτυγχάνει να αποτρέψει την καταστροφή της φύσης. Οι πιο έντονες μειώσεις καταγράφονται στα πουλιά των αγροοικοσυστημάτων (σε ποσοστό 32%) και στις πεταλούδες των λιβαδιών (σε ποσοστό 39%).

Όπως τονίζουν οι συντάκτες της έκθεσης «ο αντίκτυπος του ανησυχητικού αριθμού απώλειας της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη είναι τόσο καταστροφικός όσο και η κλιματική αλλαγή». Τα ζώα, τα έντομα, τα φυτά και τα ενδιαιτήματα που προστατεύονται βάσει της Οδηγίας για τους Οικοτόπους της ΕΕ παρουσιάζουν, όπως προαναφέρθηκε, εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες διατήρησης.

Περιβαλλοντικές προκλήσεις

Στην έκθεση, η οποία συντάσσεται κάθε πέντε χρόνια, επισημαίνεται χαρακτηριστικά πως η Ευρώπη αντιμετωπίζει κατεπείγουσες περιβαλλοντικές προκλήσεις «πρωτοφανούς κλίμακας», ενώ δείχνει ότι η συνολική κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη έχει επιδεινωθεί, με τη βιοποικιλότητα να υφίσταται το μεγαλύτερο πλήγμα.

Από τους 13 στόχους που έχουν τεθεί για το 2020 υπάρχει, κατά τους επιστήμονες, η πιθανότητα να επιτευχθούν μόλις δύο: ο καθορισμός θαλάσσιων και χερσαίων προστατευόμενων ζωνών.

Κατά τους ειδικούς, οι μακροχρόνιες τάσεις των τελευταίων 25 χρόνων έχουν δείξει ότι οι πληθυσμοί των πουλιών, και ιδιαίτερα των πουλιών των αγροικοσυστημάτων, έχουν υποστεί σημαντικές μειώσεις και δεν παρουσιάζουν σημεία ανάκαμψης.

«Οι μακροχρόνιες τάσεις στους πληθυσμούς πουλιών των αγροτικών εκτάσεων, των δασών και όλων των διαδεδομένων ειδών καταδεικνύουν ότι η βιοποικιλότητα της Ευρώπης έχει υποβαθμιστεί σημαντικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στην απώλεια, τον κατακερματισμό και την υποβάθμιση φυσικών και ημιφυσικών οικοσυστημάτων, κυρίως εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην έκθεση.

Οι αιτίες των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη είναι … ριζωμένες σε παγκόσμιες εξελίξεις που εκτείνονται δεκαετίες πίσω. Από το 1950 ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει τριπλασιαστεί φθάνοντας τα 7,5 δισεκατομμύρια, ο αριθμός των κατοίκων στις πόλεις έχει τετραπλασιαστεί υπερβαίνοντας τα 4 δισεκατομμύρια, η οικονομικά παραγωγή έχει αυξηθεί κατά 12 φορές, ενώ στο ίδιο ποσοστό έχει αυξηθεί και η χρήση αζωτούχων, φωσφορικών και καλιούχων λιπασμάτων. Την ίδια ώρα, η χρήση πρωτογενούς ενέργειας έχει αυξηθεί κατά πέντε φορές.

Και σε ό,τι αφορά το μέλλον, οι παγκόσμιες αυτές εξελίξεις αναμένεται να συνεχίσουν να εντείνουν τις πιέσεις για το περιβάλλον. Ο παγκόσμιος πληθυσμός υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί – τουλάχιστον – κατά 1/3 φθάνοντας τα 10 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050, ενώ η χρήση των πόρων – σε παγκόσμια κλίμακα – θα μπορούσε να διπλασιαστεί μέχρι το 2060, με τη ζήτηση για νερό να αυξάνεται κατά 55% εως το 2050 και την αύξηση της ζήτησης για ενέργεια να φθάνει το 30% το 2040.

Οπως επισημαίνεται στην έκθεση – και οι πιο πρόσφατες τάσεις – είναι λιγότερο θετικές. Για παράδειγμα, η τελική ζήτηση ενέργειας έχει ουσιαστικά αυξηθεί από το 2014 και, εάν αυτό συνεχιστεί, ενδέχεται να μην επιτευχθεί ο στόχος της ΕΕ σε ό,τι αφορά την ενεργειακή αποδοτικότητα μέχρι το 2020. Οι επιβλαβείς εκπομπές από τις μεταφορές και τη γεωργία έχουν αυξηθεί και η παραγωγή και κατανάλωση επικίνδυνων χημικών έχουν παραμείνει στα ίδια επίπεδα.

Δείκτες βιοποικιλότητας

«Τα πουλιά αποτελούν εξαιρετικούς δείκτες βιοποικιλότητας και της υγείας των οικοσυστημάτων, καθώς η παρουσία τους συνδέεται με την παρουσία άλλων ειδών πανίδας και χλωρίδας, ενώ η μείωση των πληθυσμών τους συνδέεται άμεσα με τις απειλές που υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, η Ρούλα Τρίγκου, συντονίστρια Ενημέρωσης Δράσεων Διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας (σ.σ.: η περιβαλλοντική οργάνωση κοινοποίησε την προαναφερόμενη έρευνα).

Στην Ελλάδα (με βάση τους δείκτες που παράγει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και περιλαμβάνονται στην Εκθεση Κατάστασης Περιβάλλοντος 2018 του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος & Αειφόρου Ανάπτυξης ΕΚΠΑΑ), για την περίοδο 2007-2016 ο πληθυσμός των κοινών πουλιών (όπως είναι για παράδειγμα η πετροπέρδικα, η καρδερίνα) παρουσιάζει μείωση της τάξης του 19,81%, ο πληθυσμός των αγροτικών πουλιών (όπως είναι ο τσαλαπετεινός, η γαλιάντρα, ο λευκός πελαργός, το τρυγόνι) καταγράφει μια ελαφρά πτώση της τάξης του 2,6%, ενώ εκείνων των δασικών (γαλαζοπαπαδίτσα, σταχτομυγοχάφτης, δενδροτσοπανάκος) εμφανίζει μια απότομη μείωση κατά 38,15%.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ

Στο πλαίσιο του 6ου Μαθητικού Φεστιβάλ Ρομποτικής του Πειραματικού Γυμνασίου του ΠΑΜΑΚ

Στο πλαίσιο του 6ου Μαθητικού Φεστιβάλ Ρομποτικής του Πειραματικού Γυμνασίου του ΠΑΜΑΚ

Η περιοχή είχε πληγεί τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο από τέσσερις ισχυρούς σεισμούς, που είχαν στοιχίσει συνολικά τη ζωή σε τουλάχιστον 20 ανθρώπους

H φόρα των μαθητών προς το μέλλον δεν ανακόπτεται και δεν είναι σωστό να ανακοπεί. Η εκπαιδευτική πράξη πρέπει να λαμβάνει υπόψη το πώς πραγματικά...

Έφυγε από της ζωή στα 79 της χρόνια, η ηθοποιός Άννα Καρίνα, γνωστή κυρίως για τους ρόλους της στις ταινίες του Ζαν-Λικ Γκοντάρ.

Οπως ανακοίνωσε σήμερα ο καλλιτεχνικός της πράκτορας, στο Γαλλικό Πρακτορείο, η ηθοποιός πέθανε χθες, Σάββατο, στο Παρίσι.

Η Άννα Καρίνα έπασχε από καρκίνο.

Γαλλίδα δανικής καταγωγής, η ηθοποιός με το χλωμό πρόσωπο και τα μεγάλα γαλαζόγκριζα μάτια είχε γυρίσει στα χρόνια του 1960 επτά ταινίες με τον Γκοντάρ, ο οποίος ήταν τότε ο σύντροφός της.

Έκανε επίσης καριέρα τραγουδίστριας, κυρίως στο πλευρό του Σερζ Γκενσμπούρ.

Το νέο μουσείο της πόλης με τα αριστουργήματα των κορυφαίων της σύγχρονης τέχνης κερδίζει τις εντυπώσεις και το στοίχημα της επισκεψιμότητας.

Απ’ ότι φαίνεται, μετατρέπεται ραγδαία στο νέο στέκι της πόλης, ανοιχτό σε όλες τις κοινωνικές ομάδες με εκδηλώσεις και happenings που λειτουργούν συμπληρωματικά με τον σκληρό πυρήνα της σπουδαίας συλλογής του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή.

Στο BHMAgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής», η πρόεδρος και ο διευθυντής του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, Φλορέτ Καραδόντη και Κυριάκος Κουτσομάλλης, όπως και η υπεύθυνη της συλλογής, Μαρία Κουτσομάλλη-Μορώ, κάνουν μια πρώτη αποτίμηση της λειτουργίας του και μιλούν στη Μαριλένα Αστραπέλλου για τις προκλήσεις που θέτει η σύγχρονη προσέγγιση σε ένα μουσείο που θέλει να παραμείνει ζωντανό, φρέσκο και σε επαφή με την εποχή του. Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»

Αν και η Τουρκία δεν διαθέτει καμία δικαιοδοσία στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή και το ισραηλινό ερευνητικό σκάφος διέθετε άδεια από τις κυπριακές...

Παρατηρήσεις για τους πίνακες, το σενάριο της ισοκατανομής και η επόμενη μέρα

 

«Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε ξεκάθαρη απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής, που κονιορτοποιεί πολιτικά και νομικά τη...

Ο απολογισμός των νεκρών από την έκρηξη του ηφαιστείου του νησιού Γουάιτ στη Νέα Ζηλανδία έφτασε τους 18, ανακοίνωσε η αστυνομία

Εκτός κινδύνου νοσηλεύεται στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» της Θεσσαλονίκης ανήλικο αγόρι

Η σχολική ιστορία είναι μια πικρή ιστορία παρεμβάσεων και διαμάχης που μετρά ήδη κάμποσα «καταραμένα» βιβλία στο παθητικό της - Του Χρήστου Κάτσικα

Η εύκολη προσβασιμότητα αλλά και η καλύτερη εξυπηρέτηση τω ατόμων με αναπηρία μπαίνει στο «στόχαστρο»

Η πράξη ανάθεσης του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής σε δάσκαλο από τη Διευθύντρια του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών και οι αντιδράσεις που αυτή...

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς και το Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάζουν τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου και ώρα 20:00 την αρχαιολογική έκθεση «Από τον κόσμο του Ομήρου. Τήνος και Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή» στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138).

Η έκθεση αποτελεί σημαντικό σταθμό στην ανάδειξη αυτής της περιόδου, ρίχνοντας φως σε άγνωστες όψεις του κυκλαδικού παρελθόντος: εκατόν πενήντα ένα επιλεγμένα αντικείμενα, αντιπροσωπευτικά έργα κεραμικής, μεταλλοτεχνίας, μικροτεχνίας, ειδωλοπλαστικής, κοσμηματοποιίας, συγκεντρώνονται για πρώτη φορά και αποκαλύπτουν στο κοινό μια ολοκληρωμένη εικόνα του μυκηναϊκού πολιτισμού στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων.

Την αφήγηση, πλαισιωμένη από οπτικοακουστικές παραγωγές, συνθέτουν ενότητες μέσα από τις οποίες ξεδιπλώνονται βασικοί άξονες της ζωής των ανθρώπων της εποχής, όπως ο καθημερινός βίος, η λατρεία, τα ταφικά έθιμα, ο πόλεμος. Αναδεικνύονται έτσι όψεις της θαυμαστής παρακαταθήκης των Μυκηναίων, οι οποίοι αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Στο επίκεντρο βρίσκονται τα ευρήματα του σπάνιου για ολόκληρο το Αιγαίο μυκηναϊκού θολωτού τάφου στην Αγία Θέκλα, στη βόρεια Τήνο. Το μικρών διαστάσεων μνημείο αποκαλύφθηκε κατά τις εργασίες διάνοιξης δρόμου και τα υπολείμματά του ερευνήθηκαν από τον αείμνηστο τηνιακό αρχαιολόγο Γεώργιο Δεσπίνη, το 1979. Πρόκειται για έναν από τους μόλις τρεις γνωστούς θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους στις Κυκλάδες και αποτελεί τη μοναδική, προς το παρόν, επιβεβαιωμένη μυκηναϊκή θέση στο νησί. Τόπος ταφής ενός γένους «αριστοκρατών», ο τάφος της Αγίας Θέκλας (13ος-12ος αι. π.Χ.) είχε χρησιμοποιηθεί για πολλαπλές ταφές. Τα ευρήματά του (αγγεία, κοσμήματα, χάλκινα αντικείμενα) αποτελούν πολύτιμη πηγή πληροφοριών για τις ταφικές πρακτικές, την κοινωνική οργάνωση και την τέχνη στις Κυκλάδες των τελευταίων αιώνων της 2ης χιλιετίας π.Χ.

Εκτός από την Τήνο, στην έκθεση περιλαμβάνονται αρχαία έργα και από άλλες σημαντικές προϊστορικές θέσεις στο Αιγαίο, και συγκεκριμένα από τη Νάξο, τη Δήλο, τη Μύκονο, την Πάρο, τη Μήλο, τη Σίφνο, τη Θήρα και την Κέα, με αποτέλεσμα ο επισκέπτης να αποκτά πληρέστερη εικόνα της φυσιογνωμίας και της σπουδαιότητας του Μυκηναϊκού πολιτισμού στις Κυκλάδες.

Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζει η «Κυρά της Φυλακωπής» (περί τα μέσα του 14ου αι. π.Χ.), ένα από τα αριστουργήματα της μυκηναϊκής ειδωλοπλαστικής, το οποίο βρέθηκε στο ιερό της Φυλακωπής στη Μήλο. Η «Κυρά της Φυλακωπής», με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια, υποδέχεται τους επισκέπτες και εντυπωσιάζει με το μέγεθος και την ποιότητα της κατασκευής της αποτελώντας, αναμφίβολα, ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα της Μυκηναϊκής εποχής στο Αιγαίο.

Η έκθεση «Από τον κόσμο του Ομήρου. Τήνος και Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2019 στην Τήνο, στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, ως αποτέλεσμα της γόνιμης συνεργασίας του Ιδρύματος με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον 23.000 ελλήνων και ξένων επισκεπτών.

Γράφει ο Χαράλαμπος Χαραλάμπους, Θεολόγος, Τεχνική Σχολή Μακάριος Γ΄, Κύπρος

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019, στο Συνεδριακό Κέντρο του Νέου Δημαρχείου Περιστερίου, το 2ο σεμινάριο του 6ου Επιμορφωτικού Κύκλου...

Τα ποσοστά θνησιμότητας από πλημμύρες στην Ελλάδα παραμένουν χαμηλότερα σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου, ωστόσο υπάρχει μια αρκετά ισχυρή ανοδική τάση και στην Ελλάδα, τόσο στους ετήσιους θανάτους όσο και στο πλήθος των θανάτων ανά περιστατικό πλημμύρας.

Αντίθετα, σε άλλες χώρες αυξάνεται μεν σταδιακά ο αριθμός των περιστατικών, αλλά τείνει να μειώνεται ο αριθμός των θυμάτων ανά πλημμύρα.

Αυτό προκύπτει από μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα με τη συμμετοχή επιστημόνων του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ).

Η μελέτη, που παρουσιάστηκε αρχικά στο περιοδικό Water και την Τετάρτη στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης (AGU), βασίζεται στη βάση δεδομένων EUFF (EUropean Flood Fatalities), η οποία περιλαμβάνει πολύ αναλυτικά στοιχεία σχετικά με το προφίλ κάθε θύματος που έχασε τη ζωή του κατά την περίοδο 1980-2018 σε πλημμυρικά επεισόδια λόγω βροχοπτώσεων, τα οποία συνέβησαν σε οκτώ χώρες (Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Τσεχία, Ισραήλ και Τουρκία).

Συνολικά, αφορά 812 πλημμυρικά επεισόδια που προκάλεσαν 2.466 θανάτους, δηλαδή κατά μέσον όρο περίπου τρία θύματα ανά πλημμύρα.

Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων EUFF, στην Ελλάδα από το 1980 έως το 2018 έχασαν τη ζωή τους 156 άνθρωποι σε 56 πλημμυρικά επεισόδια.

Η αναλογία στη χώρα μας είναι 2,8 νεκροί ανά πλημμύρα κατά μέσον όρο (και τέσσερις ανά έτος) έναντι 3,8 στην Τουρκία, που έχει το υψηλότερο ποσοστό, και 2,1 στην Τσεχία, που έχει το χαμηλότερο.

Η πιο θανατηφόρα εποχή στη χώρα μας είναι το φθινόπωρο, και κυρίως ο Νοέμβριος (40% των θυμάτων).

Συνολικά, στις οκτώ χώρες ο μήνας με τις περισσότερες πλημμύρες είναι ο Οκτώβριος (15% του συνόλου) και πιο φονικός ο Νοέμβριος (16% των συνολικών θυμάτων).

Ο αριθμός των θυμάτων ανά πλημμύρα εμφανίζει ανοδική τάση ιδίως μεταξύ 2000-2018, εκτός από την Ελλάδα, στην Ιταλία και στη νότια Γαλλία. Από άποψη επιπτώσεων των πλημμυρών, ο μεγαλύτερος δείκτης είναι στη νότια Γαλλία και ο μικρότερος στην Πορτογαλία.

Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η δρ Βασιλική Κοτρώνη, διευθύντρια ερευνών του ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ, η οποία συμμετείχε στην έρευνα, «οι φθινοπωρινές βροχοπτώσεις στην Ελλάδα είναι συχνότερες και μεγαλύτερης διάρκειας και έντασης, ικανές να προκαλέσουν αιφνιδιαστικές υπερχειλίσεις των ποταμών και των ρεμάτων, που συχνά είναι ήδη κορεσμένα».

Όπως προκύπτει από τη μελέτη, εννέα στους δέκα θανάτους λόγω πλημμύρας στην Ελλάδα (90%) προήλθαν από πνιγμό, ενώ άλλες αιτίες θανάτου είναι η υποθερμία (1,3%), ο τραυματισμός που καταλήγει σε θάνατο (1,9%) και η ανακοπή καρδιάς κατά τη διάρκεια του περιστατικού (1,9%).

Όσον αφορά τις συνθήκες θανάτου στην Ελλάδα:

– Τα περισσότερα θύματα, σχεδόν τρία στα τέσσερα (72%), παρασύρθηκαν από χείμαρρο υδάτων ή/και φερτών υλικών: Τα μισά από αυτά (48%) οδηγούσαν προς το χώρο εργασίας τους ή επέστρεφαν από αυτόν, το 15% βρίσκονταν πεζή σε εξωτερικό χώρο εν ώρα εργασίας, το 20% βρίσκονταν σε εξωτερικό χώρο για άλλους λόγους (π.χ., κυνήγι, αναψυχή κ.ά.), ενώ υπάρχει κι ένα ακόμη ποσοστό 15% για το οποίο δεν υπάρχουν εξακριβωμένες πληροφορίες. Το 13% των θυμάτων βρέθηκε εγκλωβισμένο σε πλημμυρισμένο δωμάτιο, συνήθως στο κτίριο της μόνιμης κατοικίας του θύματος.

– Το υπόλοιπο 15% των θυμάτων πέθανε, όταν κατέρρευσε το κτίριο ή η γέφυρα όπου βρίσκονταν την ώρα του περιστατικού.

– Τα 38 θύματα πέθαναν μέρα (ποσοστό 24%), οι 47 το βράδυ (30%) και οι υπόλοιποι το σούρουπο. Το 5% (οκτώ άτομα) πέθαναν την ώρα του ύπνου.

– Από άποψη ηλικίας, υπήρξαν πέντε θύματα κάτω των 15 ετών (ποσοστό 3,2%), 15 μεταξύ 15-29 ετών (9,6%), 41 μεταξύ 30-49 ετών (26,3%), 46 μεταξύ 50-64 ετών (29,5%), 33 μεταξύ 65-84 ετών (21,2%) και δύο άνω των 85 ετών (1,3%), ενώ για 14 θύματα (9%) δεν προσδιορίστηκε η ηλικία.

Επίσης:

– Τα επτά στα δέκα θανατηφόρα περιστατικά έλαβαν χώρα στην περιοχή κατοικίας των θυμάτων, ενώ το 16% των θυμάτων ήταν τουρίστες (έναντι μέσου ποσοστού μόνο 3,7% των τουριστών στις οκτώ χώρες συνολικά). Το 4% ήταν κάτοικοι άλλης περιοχής, ενώ για το υπόλοιπο 11% δεν υπάρχουν εξακριβωμένα στοιχεία.

– Η πλειονότητα των θυμάτων στην Ελλάδα ήταν άντρες, σχεδόν οι επτά στους δέκα (69%), κυρίως ενήλικες άνω των 50 ετών. Από τις 2.466 νεκρούς στις οκτώ ευρωπαϊκές χώρες, οι περισσότεροι ήταν άνδρες ηλικίας 30 έως 49 ετών, που παρασύρθηκαν από τα νερά ή τη λάσπη καθώς οδηγούσαν και πνίγηκαν.

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η δρ Κατερίνα Παπαγιαννάκη, ερευνήτρια ΕΛΕ Β’ του ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ, «το μοτίβο αυτό μπορεί να συσχετιστεί με το χαμηλότερο επίπεδο αντίληψης του πλημμυρικού κινδύνου που αποδίδεται στους άνδρες, σύμφωνα και με πρόσφατες έρευνες που εστιάζουν στον ελληνικό πληθυσμό».

• Οι γυναίκες είναι περισσότερες μεταξύ των θυμάτων στις ηλικιακές ομάδες κάτω των 29 και άνω των 65 ετών. Στο σύνολο των θυμάτων και των δύο φύλων μόνο ένα 2% είναι άνω των 65 ετών, κυρίως άτομα που παγιδεύτηκαν στο σπίτι τους την ώρα που κοιμόταν.

• Για το μέρος του συνόλου των θυμάτων στην Ελλάδα (20%) για το οποίο υπάρχουν σαφείς μαρτυρίες για την αντίδρασή τους κατά τη διάρκεια του περιστατικού, παρατηρούνται συμπεριφορές που μπορούν να χαρακτηριστούν επικίνδυνες, ικανές δηλαδή να ευθύνονται σε ένα βαθμό για το θανατηφόρο αποτέλεσμα, σύμφωνα με τους ερευνητές. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επικίνδυνες συμπεριφορές διαπιστώθηκαν σε τουλάχιστον μία στις δέκα περιπτώσεις πνιγμού (11%). Ως συνηθέστερες καταγράφονται η προσπάθεια του θύματος να διασχίσει πλημμυρισμένο ρέμα και η παραμονή του πάνω σε γέφυρα ή σε όχθη υπερχειλισμένου ποταμού. Αυτό αφορά κυρίως άνδρες 30-64 ετών. Συχνά άνθρωποι άνω των 50 ετών αρνούνται να υπακούσουν στις προειδοποιήσεις και να εγκαταλείψουν μια πλημμυρισμένη περιοχή. Ένα μικρό ποσοστό των θυμάτων (2,2%) αφορά άτομα με κινητικά προβλήματα.

Όπως επισήμανε η κ. Παπαγιαννάκη, «η έρευνα που διεξάγουμε εδώ και τέσσερα χρόνια με σειρά ερωτηματολογίων, με σκοπό την αξιολόγηση της ετοιμότητας των ελλήνων πολιτών έναντι του πλημμυρικού κινδύνου, υποδεικνύει χαμηλά επίπεδα ευαισθητοποίησης, πρόσβασης στην ενημέρωση και εμπιστοσύνης στα υφιστάμενα μέτρα προστασίας, καθώς και ανεπαρκή προληπτική συμπεριφορά».

(Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ – ΜΠΕ)